Tanacha is jarig en mag kiezen.

En wie zat er vanmorgen als eerste in de voortent? Onze jarige Jet oftewel Tanacha. Onder het mom dat het echt vreselijk warm was in haar tent, maar wij weten wel beter: verjaardagszenuwen. Of heb je die niet meer als je 14 jaar bent? We hadden gisteravond de slingers en vlaggetjes al opgehangen en we hebben ontbeten met Berliner bolletjes, dat wou ze graag. Ondertussen had ze besloten toch maar naar de dierentuin te willen, de Schönbrunn Zoo. Daar waren we 2 jaar geleden ook geweest, maar een dierentuin blijft altijd leuk, vinden wij. Na een telefoontje van Opa en wat sms’jes zijn we tegen 10 uur vertrokken. Bij de hoofdingang stond een megarij van honderden bezoekers, dus we hebben de andere ingang maar genomen, waar het lekker rustig was. We hadden op internet al gelezen dat er een jonge rob was, een olifantje die 1 jaar werd, een jonge giraffe en een pandababy van 1 jaar. Deze jonge aanwinsten wilden we zeker gezien hebben en dat is ook gelukt. De vleermuisgrot, waar Tanacha en Brandon 2 jaar geleden nog niet in durfden, hebben ze nu wel gezien. Het is een heel donker soort kelder, waar 2 lampjes verdekt opgesteld staan, zodat je maar een heel klein beetje ziet. Je voelt de vleermuizen tussen je benen door vliegen en zachtjes over je haar gaan. Een superleuke ervaring, behalve dat ik (Monique) opeens wat gedrup voelde. Ik dacht dat het door de druipende rotsen kwam, maar éénmaal buiten stonk ik toch echt een uur in de wind. Er had dus gewoon een vleermuis op mijn hoofd gepiest. De stank was wel zo erg, dat Tanacha er maar een deo-bus op los heeft gelaten, met het gevolg dat ik heerlijk rook de rest van de dag. Ook mijn fotocamera geurde nogal, maar met een doekje was dit zo weer verdwenen.
We hebben ook een soort boomkroonpad gelopen, waar je een prachtig uitzicht over Wenen had. Met het zonnetje erbij was dit heerlijk. Af en toe zagen we in het bos (wilde) eekhoorns, maar die waren al wel zo aan mensen gewend, dat ze uit je hand aten (als je nootjes bij je had – wij niet dus). Brandon en Tanacha hebben toen maar eikeltjes gezocht, waar ze wel op af kwamen, maar ze pakten ze niet aan. Natuurlijk zijn we ook bij de panda’s wezen kijken, de grootste attractie van deze dierentuin, maar eigenlijk zie je ze nauwelijks bewegen.
Halverwege de middag zijn we naar de uitgang gegaan, waar een terras was waar je taart kon kopen. Tanacha moet vaker taart missen als we in het buitenland zijn, dus we hadden beloofd het hier wel te doen. Reint en Tanacha hadden een zalig chocolademousse-gebakje, ik had een stukje Sachertorte (geen Baggertorte, het was best lekker) en Brandon koos voor een IJskoffie-sorbet. Het leek in elk geval heel feestelijk. Ondertussen werd het wel wat bewolkter, maar we wilden nog even naar de Glorietta, het tuinhuis van Schönbrunn. In dit paleis heeft Sissi ooit gewoond en vanaf de Glorietta heb je er een fantastisch uitzicht op, maar ook over Wenen. Daarna hebben we nog een stukje door de paleistuinen (eigenlijk meer bos) gelopen, maar het werd zwaar bewolkt en dus besloten we terug te gaan naar de camping. Tanacha wilde graag uit eten bij de pizzeria waar we de eerste dag (in Wenen) ook hadden gegeten. Het regende zelfs even zachtjes, maar toen we terug waren op de camping brak de zon weer door en werd het heerlijk warm. We hebben ons even feestelijk omgekleed (nou ja…trainingsbroeken) en zijn toen gaan eten. We waren barstensvol. Rond 8 uur waren we weer bij de caravan en hebben daar, toen er weer ruimte was, als toetje lekker tiramisu gegeten.
Tanacha checkte natuurlijk direct haar Twitter en Hyves, want ze werd door Jan-en-alleman gefeliciteerd. Opa en oma belden zelfs nog even met haar. Kortom ze had toch een geweldige dag, ondanks dat we weer eens niet thuis waren om het te vieren.