Het is bewolkt en we keutelen maar wat om

Voor vannacht was er flinke pluk regen en onweer voorspeld. Ik heb heerlijk geslapen, maar de anderen zeiden dat het inderdaad flink geplensd had en een klein beetje gerommeld in de verte. Vanmorgen rond 10 uur zaten we echter al weer lekker in het zonnetje, al trok er af en toe een behoorlijke wolk voor langs. Normaal gesproken moet je hier op de camping 50 cent betalen voor 4 minuten douchen, maar vanaf het weekend dat Mo hier nog was, hebben we ontdekt dat douche nr. 1 helemaal geen munten nodig heeft, je kunt er onbeperkt douchen. We douchen dus elke dag heeeeeerlijk lang voor niks. Gisteravond had ik niet veel puf meer, maar vanmorgen was het een lekkere opkikker.
Jolande en ik zijn later nog even op zoek gegaan naar de waterspreeuw en we hadden geluk. We hebben er zelfs twee gezien nu en op een gegeven moment zat er één heerlijk te badderen op het eilandje in de rivier.

Vanmiddag zijn Jolande en ik met de kids naar het centrum gelopen. Tanacha wou graag crocs hebben en we wilden een ijsje halen. We zijn op de heenweg via de Arcadenbau naar de Schmuckhof gelopen, die Jolande nog niet gezien had. Een prachtig binnenplaatsje waar vroeger de regent en/of zijn gasten even heerlijk van de rust konden genieten in een prachtige omgeving. Er staan prachtige beelden en mooie fonteintjes en overal bakken vol met de meest mooie bloemen en planten. De muren zijn versierd met schilderingen van engeltjes en adelaars. Een paradijsje dus. Jolande en ik moesten daarna nog even naar de bank om te pinnen, maar helaas pindakaas … ze waren de geldmachine net aan het bijvullen. Ook eigenlijk geen wonder met ons pingedrag, hahaha. We hebben dus even in wat winkels rondgelopen waar we nog niet waren geweest en hebben daarna alsnog een vermogen kunnen ophalen. Bij de Italiaanse ijssalon hebben we onszelf verwend door allemaal een ijsje met twee smaken te nemen (alleen Tanacha had een after eight-milkshake). Jolande had meloen en kiwi, Sanne had aardbei en vanille, Brandon één met after eight en waldmeister en ik een ijsje met black bomb (megapure chocola) en advocaat. Klinkt goed, he? En zo smaakte het ook!!! Toen we terugliepen kwam er een donker luchtje opzetten en we waren nog maar net terug of het begon zachtjes te regenen. Alle reden voor Brandon en Sanne om met de paraplu’s op om de tafel te gaan hupsen. Ze konden wel blij zijn met de regen. Al met al was het de hele dag zo’n 26 graden en dus absoluut niet koud (in sommige winkels zelfs benauwd).

Tegen 17 uur zijn we naar de McDonalds gelopen. Ze geven er bij elk menu een gratis Coca-cola-glas weg en we moeten natuurlijk de serie compleet krijgen (maar niet heus). Dit is natuurlijk altijd een feestje voor de kinderen. Mijn favoriete glas had ik vorige keer al gekozen, dus nu is mijn keus op het “oudste” glas (met logo van 1899) gevallen. Sanne kreeg in haar Happy Meal een bewegingstellertje, dus heb ik met haar een terrassenrace gehouden. Er zat niemand buiten en dus zijn we keihard over het terras gedenderd om alle stoelen en tafels heen. Sanne gilde steeds: “Niet zo hard, ik heb mijn Crocslippies aan” (dit zijn slippers van Crocs) en vond het allemaal prachtig. Tanacha vond het maar een schande dat haar moeder zo hard in en om de McDonalds heenrende. Ik waande me onbespied, maar had de rij wachtenden voor de drive-through niet gezien. Die zullen dus wel wat gedacht hebben. We zijn terug door het park gelopen en daar heb ik de plaatselijke bisamrat nog even op de foto kunnen zetten. Ze zijn niet zoals andere ratten, ze eten alleen groen en zwemmen veel. Af en toe klimmen ze op de kant. Begin deze week zat er één nog geen meter van me af zich te wassen.

Vanavond zijn Albert en Jolande gaan badmintonnen en jeu de boulen om de opgegeten calorietjes weer weg te werken. Reint wilde “mijn” waterspreeuw even filmen, maar die was niet ter plekke. We hebben op tijd koffie gedronken, helaas in de voortent omdat het zachtjes sputterde en nu zitten de mannen (incl. Brandon) met hun mobieltjes te spelen en elkaar te bedreigen de ander z’n telefoon op afstand te laten ontploffen (schijnt mogelijk te zijn deze dagen). Sanne en Tanacha maken zich klaar om in de tent te duiken. Ik maak er nu ook maar een einde aan (nee, ik hang me niet op, maar ik maak een eind aan het verslag van vandaag), want Jolande zit hier met haar ziel onder de arm.