Weer naar huis

Rond half acht waren we allemaal al op. De laatste dag van onze geweldige vakantie was aangebroken, bah! Best leuk om weer thuis te komen, maar weggaan … ik heb er maar een hekel aan. De vakantie kan mij niet lang genoeg duren. Voor de laatste keer (hier dan) koffie gezet en ontbeten. Tanacha’s tent was snel afgebroken en heeft nog even op de weg liggen drogen. Nog gauw even het afval weggooien en naar de wc. Judith riep naar Reint dat we nog even moesten langskomen, want ze had nog wat voor ons. We hadden de dag ervoor de camping al betaald, dus we wisten even niet wat er stond te gebeuren, maar ook de sleutel van het hek moest nog worden ingeleverd. Toen we bij de receptie aankwamen, kwam ze al gauw naar ons toe. We kregen een voucher voor een gratis overnachting en kanovaart voor onze volgende vakantie. Daar hadden we natuurlijk helemaal niet op gerekend. Helemaal super en we gaan sowieso nog wel eens naar Bad Kissingen, ook al is het alleen maar om te overnachten op weg naar Oostenrijk, Slovenië of Italië.

Rond negen uur waren we startklaar. De buurtjes, Heinz en Thea, kwamen nog even aangespeerd om ons de hand te drukken en een goede reis te wensen. Volgens Heinz was het maar 6 graden geweest die nacht, brrrr … koud dus. Maar toen we om negen minuten over negen gingen rijden, scheen het zonnetje al weer uitbundig. Wat hebben we toch een geluk gehad met het weer. We waren toch enigszins bang dat we wat slechte dagen zouden krijgen en hadden de TV meegenomen, maar hij is niet gebruikt. Het was druk op de weg en in het begin waren er veel wegopbrekingen, maar met een sleurhut achter de auto kun je toch redelijk doorkarren. We hebben twee korte stops gehouden en waren om kwart voor vier in Winschoten. Arnoud was jarig en had weinig visite (doordat veel mensen nog met vakantie waren) en dus zijn we eerst langs de Kalkjes gereden, waar de koffie (met gebak!) voor ons klaarstond. Als dat geen leuke thuiskomer is. Na 2 bakkies leut zijn we toch maar naar huis gegaan (paar honderd meter verderop), waar we alles keurig aantroffen. De bloemetjes stonden er prachtig bij, dankzij pap en mam. En toen begon het grote uitpakken, wat een troep komt er toch uit zo’n caravan. Bergen was (bijna alles is al weer schoon, gelukkig) en dan alle andere spullen nog. De grote tafel is nog steeds een uitstalling van vanalles, maar dat komt wel weer goed. Mihai en Tally (de buurtjes) kwamen (op ons verzoek) even langs voor een pilsje en een wijntje, zodat wij even konden uitblazen van het sjouwen. En ’s avonds … allemaal even heerlijk languit in bad. Nee, niet allemaal tegelijk, zo groot is dat ding nou ook weer niet, maar om de beurt. Dat is zo’n beetje het enige wat we missen op vakantie.

Vanmorgen hebben we de caravan schoongemaakt, Reint van buiten en ik van binnen, zodat ‘ie vanmiddag weer helemaal heel en schoon terug kon naar de rechtmatige eigenaren (paps en mams: weer bedankt voor het lenen). Ook zit het weer hier in Nederland ons gelukkig mee. De was kan buiten drogen (er is niks lekkerders).

De plannen voor volgend jaar zijn al in de maak, al blijft het bij ons altijd de vraag of het doorgaat. We verzinnen gerust nog iets anders, maar het lijkt ons wel eens leuk om op een boerenbedrijf te kamperen in Oostenrijk en ook Albert en Jolande lijkt dit een goed plan. Alhoewel we ook al bedacht hadden om eens mee te doen aan de parade tijdens het Rakoczy-feest (als Zeeuwse meisjes en kaasdragers uit Alkmaar of zo).
Maar eerst … gaan we (over een paar maanden) nog naar Londen met (o)pa en (o)ma. Ook daar zal ik proberen een verslag van te maken. Dus tot de volgende keer!