Dag 9 – Een wasbeer op bezoek gehad?

Vannacht werd ik wakker omdat ik dacht dat er iemand bij de caravandeur zat, maar het was Reint die bij de koelkast zat. Hij had dorst na het eten en ik eigenlijk ook wel. Al snel daarna sliep ik weer, maar nog sneller werd ik weer wakker, want Reint hoorde iets in de voortent. Ik het gordijntje omhoog gedaan en hij de deur open, maar … niets meer te horen. Ons bakje met daarin een donut was wel van een kistje af en lag nu onder het opstapje, maar daar had ‘ie ook heen kunnen vallen. Dus toch maar weer gaan slapen, al sliep ik nu niet zo lekker meer. Om half negen gingen we er dus uit, want ik dacht toen nog dat Erik en Nelyne op tijd wilden vertrekken. Ons donutbakje was verdwenen uit de voortent en de flap van de zijwand zat ook raar. Toen ik buiten kwam zag ik het bakje naast de tent van Arnoud en Tanacha liggen. Nou lust Arnoud altijd wel iets te eten, maar hier verdachten we hem niet van. Hoogstwaarschijnlijk is er dus een wasbeer in onze voortent geweest. Iedereen vindt dat idee wel spannend en Albert vond het zelfs jammer dat hij de wild-cam die hij wilde aanschaffen niet had gekocht. Wat een leuke beelden zou dat hebben opgeleverd. Even later hoorde ik pas dat Erik en Nelyne in de loop van de ochtend weg zouden gaan. Hun oudste zoon, John, zou namelijk in eerste instantie vandaag, maar besloot nu een dag later terug te komen. We hebben dus rustig ontbeten met z’n allen en nog wat zitten kletsen en tegen half één vertrokken ze richting Winschoten. Reint heeft vandaag net zo lang op Albert en Jolande zitten inpraten dat ze overstag zijn gegaan om hier te blijven. Ze hebben gebeld met Jan in Tsjechië en we gaan nu aanstaande woensdag met ons allen naar Stachy in Tsjechië. Nu kunnen we hier met ons allen lekker geocachen, want Jolande en Tanacha doen dit ook. Natuurlijk gaan we ook nog wel wat anders ondernemen. Vanmiddag zijn we de stad in gegaan, maar het was ongelooflijk heet en dus ook niet heel druk in het centrum. Na een lekker ijsje zijn we terug naar de camping gegaan om lekker in de schaduw te relaxen. Tegen 18.00 uur zijn we wat drinken gaan halen bij de supermarkt en daarna doorgereden naar de Wichtelsbacher Turm. We namen bijna allemaal een schnitzel van een half meter doorsnee, behalve Brandon die curryworst-verslaafd is. Toen we allemaal barstensvol zaten, hebben we de cache bij de toren opgezocht en zijn Albert en ik terug naar de camping gegaan. Albert heeft gauw de luifel opgezet en ik de koffie klaargezet. De rest is nog een paar caches gaan zoeken, die wijzelf al hadden. Tegen kwart voor tien waren ze terug en nu zitten we achter de koffie dus. Maar ‘es even kijken wat we morgen gaan doen.