Dag 5 – Een lange, leuke en zonnige dag

Gisteravond rookte ik nog even een sigaretje om een uur of half twaalf, hoor ik opeens wat gekrab aan de schutting. De kat van de buren, dacht ik. Maar nee hoor … loopt er doodrustig een vos op nog geen 2 meter afstand langs me en springt over de volgende schutting naar de buren. Wat een natuurlijke stad is dit toch. De avond ervoor vlogen er al 2 vleermuizen over.
Vanochtend zaten de beide jongens al lang en breed in de kamer (Arnoud al vanaf 6 uur!), toen wij ook nog eens wakker werden. Tegen kwart voor tien liepen we weer naar de trein en even later liepen we weer op de Thames-walk. Altijd lekker, vooral met dit weer, om daar te lopen. Er is zo ontzettend veel te zien en te doen (caches zoeken). Voor het eerst zijn we de Millennium Bridge opgelopen – de vorige keer was ‘ie gesloten. Daarna gingen we naar St. Paul’s Cathedral. Rondom deze kerk stonden een paar beelden van Shaun het schaap. Dit is een tekenfilmfiguurtje, waarvan 50 beelden in Londen staan. Voor mij een sport om zoveel mogelijk op de foto te krijgen, maar ik heb er tot nu toe nog maar 11. Toen zijn we doorgelopen naar Somerset House en daarna naar Covent Garden. We vonden een flink aantal caches onderweg (sorry Jolande). Na een wandeling over deze toch wel kleine markt, hebben we bij de Burger King gegeten en toen de metro gepakt naar Harrods. Tanacha ging een half uurtje alleen shoppen in een winkel vlakbij. De mannen en ik gingen leuke auto’s spotten in de buurt. Helaas zagen we niks unieks, al wemelde het er van de “gewone” Bentleys, verder zagen we een Rolls Royce, een Corvette en een Aston Martin. We hebben Arnoud in vogelvlucht de Harrods laten zien en toen waren we terug op de afgesproken plek, waar Tanacha al stond te wachten. We sprongen gauw in een bus richting de Royal Albert Hall en Hyde Park. Wat een opluchting om even te kunnen uitrusten! We liepen dwars door Hyde Park naar Kensington Palace. We wilden Kate even feliciteren en kijken of ze een ooievaar in de tuin had staan, maar niks hoor. We hebben haar en de ooievaar niet gezien. En dat terwijl Arnoud zich zo verheugde op het geven van een flesje aan Charlotte. Het liep toen tegen het eind van de middag en dus lustten we wel weer een hapje. Een aantal van ons wilde wel kebab eten en ik wist dat dat in Camden (in het restaurant waar we eergisteren ook hadden gegeten) te koop was, dus … weer naar Camden. Reint wist inmiddels precies van zijn collega welke Dr. Martens-schoenen hij wilde en dus zijn we eerst weer alle schoenenzaken afgegaan om een goeie deal te sluiten. Al met al krijgt de collega volgende week zijn schoenen, maar heb ik mijn Dr. Martens uiteindelijk ook – al was het een rib uit al onze lijven en een dag minder te eten waarschijnlijk. Maar ach … als ik maar lekker loop, toch?
Onder het eten hebben we even gebrainstormd of we nu wel of niet ook nog naar Piccadilly Circus zouden gaan. Eigenlijk was het nog niet donker genoeg, maar morgen is onze laatste volledige dag en we zagen de bui al hangen om het weer niet te zien. Dus togen we met onze tongen op onze knieën toch maar weer op pad. Het was leuk, maar niet indrukwekkend. kwam Reint kwam nog in contact met een Engelse cach(st)er, wat altijd leuk is en vonden we hier in de buurt nog een paar caches. Om 21.15 uur waren we weer thuis, maar dan is het werk nog niet gedaan. Er moeten caches gelogd worden op de site, foto’s uitgezocht, gebeld worden met de familie van Arnoud en een reisverslag gemaakt worden. Gaaaaaap, wat worden we soms moe van vakantie vieren (maar ja, dat doen we ons zelf aan).