Dag 5 – Elanden kijken en eten, cachen in Växjö

Het wordt bijna saai, maar niet echt, we stonden vanmorgen weer op met een stralend zonnetje en zo’n 25°C. De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat het vannacht geregend heeft, maar hoe lang en hoeveel dat weet ik niet. Onze handdoeken die voor de voortent hingen, waren tegen 9 uur in elk geval droog. Na onze eerste Zweedse broodjes (een soort kaiser-model maar dan lekker zacht), zijn we in de auto gestapt naar Kosta. Daar ligt het elandenpark Grönasen, één van de grootste van Zweden. Op elke weg staan talloze borden waarop ze waarschuwen voor overstekende elanden, maar in de praktijk blijk je ze bijna nooit in het wild te zien. Dan maar op deze manier. De twee verblijven zijn zo groot dat je ook de kans loopt ze hier niet te zien, maar er loopt een 1300 meter lang pad door en wij vertrouwden erop dat we ze wel zouden zien. Al vooraan in het park zagen we dat hier ook meer (wilde) vogels waren, dan rondom onze camping. Er waren ook wat geitjes, varkens, paarden en duiven, maar daar ging onze aandacht niet echt naar uit. In het eerste verblijf zagen we direct 2 elanden, een man en vrouw. De vrouw kwam onze kant op, richting drinkbak en ze ging uitgebreid staan drinken. Even later volgde de man voorzichtig en natuurlijk was dit nog spectaculairder, want het gewei van zo’n beest is enorm. Ook hij ging lekker staan slobberen, met z’n gewei tegen het hek zodat wij even konden voelen hoe heerlijk zacht de haartjes erop zijn. Langs het pad staan diverse uitkijktorens, maar daar zagen we niks. Nou … eigenlijk ook wel, want we zagen mensen langs het hek wijzen en fotograferen. Toen ze weg waren, gingen wij naar die plek en daar lagen een moeder- en babyeland. Het kind lag wel heel beschut, maar af en toe zag je de oren flapperen of deed het z’n snuit omhoog. Zo, de teller stond al op 4 en we waren en nog maar net. Het pad liep tussen de hoge bomen door en de geur van al die dennen was gewoonweg zalig, een kuuroord is er niks bij. Tegen het eind van het pad zagen we nog een moeder en kind, maar ook dit kleintje lag verstopt tussen boompjes, gras en struiken. Al met al zagen we zo’n 8 elanden, een goede score dus, maar het pad had wat ons betreft nog kilometers langer mogen zijn. Bij de elandshop kon je elandworsten met brood kopen, wat we ook gedaan hebben. Er is een overdekte grillplaats en daar kun je met je eten heen en dan zelf je worst en/of brood grillen boven een vuur. Heel leuk om te doen, heerlijk warm bij het vuur (als het koud is, zal het tenminste heerlijk zijn) en nog hartstikke lekker ook. Omdat het nog vroeg was, hebben we een paar caches gezocht in de buurt. Zo kwamen we bij een militair oefenterrein en het gekste was dat de militaire landingsbaan dwars over onze weg lag. Een paar meter vanaf de berm lagen wat stenen, zodat je er niet op kon rijden en dit was natuurlijk ook verboden. Een gekke toestand, hoor. Daarna besloten we naar het stadje Växjö te rijden. Het is qua winkels te vergelijken met Winschoten en het zag er gezellig uit. De terrasjes vol en best wel leuke winkels. Reint heeft er nog wat caches gezocht en toen zijn we teruggereden naar Holmsjö, naar de pizzeria waar we eergisteren ook waren. Terug op de camping heeft Reint de voortent afgebroken en deden Brandon en ik de afwas. Daarna hebben we nog even met de buren (uit de Achterhoek) gekletst. Het zijn bijna alleen maar Nederlanders hier, en af en toe een Duitser. Het is nu 22.00 uur en het wordt donker en veel stiller op de camping. De kids gaan op bed en de blaffende honden ook. Bij Tanacha was het weer ook goed en ze denken maandag naar huis te gaan, zodat Arnoud nog een paar vrije dagen thuis heeft. Morgen trekken wij weer verder.