Vanmorgen waren we allemaal iets vroeger uit de veren en ook de zon was er weer bij, heerlijk. We hadden geen plannen voor vandaag, dus ben ik in de loop van de ochtend vertrokken op de mountainbike en heb een uurtje in het rond gefietst. Het was qua temperatuur zalig en ook het uitzicht buiten de stad is fijn. In de verte zie je heuvels liggen, je fietst langs de rivier de Saale en overal is het heerlijk rustig. Af en toe kom je iemand tegen en net als bij ons groeten ze je vaak, ook al kennen ze je niet. Reint was ondertussen naar het reigerbad gelopen en heeft daar heel gezond, maar ook heeeeel koud door het water geploeterd. Ik ben het ook nog van plan deze week, als het weer zo blijft. Vannacht om 12 uur hadden we Tanacha al geappt voor haar verjaardag, maar tussen de middag at ze bij oma en hebben we even gezellig een videogesprek gevoerd. Zij kon aanschouwen hoe mooi het weer hier is en wij konden haar, oma en de vissen even zien. Toch leuk, dit soort mogelijkheden. Vroeger liepen we een kilometer of wat op zoek naar een kiosk die een telefoonkaart verkocht, dan zochten we de dichtstbijzijnde telefooncel en konden dan een paar minuten praten voordat de kaart leeg was. Vanmiddag zijn we nog maar eens de stad ingelopen, want we hadden onze dagelijkse portie ijs nog niet gehad en dan worden we vervelend. Het was gezellig druk en af en toe schoten we een winkel in om wat dingetjes te kopen: hobbyspulletjes voor mijn 3D-kaarten, maskers om ons achter te verbergen… Oh nee, dit waren maskers om je huid mee te reinigen. Aan het eind van de middag hebben we lekker rustig voor de caravan gezeten en genoten van de lege plekken die er nog waren. Elke dag stroomt het veld ’s ochtends leeg en vanaf 3 uur weer vol met nieuwe gasten, alleen vandaag bleef het rustig.
Reint had een (voor ons) nieuw restaurant ontdekt buiten de stad. Het was maar 5 km. fietsen, dus dat was te doen en het lag bij een ruïne genaamd Aura. Om half zeven stapten we dus op de mountainbikes en gingen de berg op aan de overkant van de rondweg en daar hield het voor mij al gauw op met fietsen. Je trapt je een breuk op die licht hellende, maar kilometerslange wegen. Als je knieën niet al verrot zijn…dan worden ze dat hier wel. Af en toe was het vlak of liep de route naar beneden en dan gingen we best lekker. De herten kwamen zeker op ons lawaai af, want we zagen er toch een aantal vlak langs het pad. Na 3 kwartier ploeteren door het bos en over de berg (= heuveltje) kwamen we uiteindelijk aan bij het restaurant. Wat een opluchting! Er waren nog enkele plekken onbezet op het terras, waar we konden genieten van een mooi uitzicht over de heuvels en dorpen. Er liepen twee superlieve huiskatten, die we lekker konden aaien terwijl we wachtten op de Aura-burgers. Omdat er op den duur wat spetters vielen, zijn we binnen gaan zitten, maar het bleef verder droog. De burgers waren echt fantastisch en ook de aardappelpartjes, gebakken aardappelen en aardappelkroketten waren echt lekker. Al met al kwamen we dik en rond bij tafel vandaan en gingen een stuk sneller terug, omdat de route nu vooral naar beneden liep natuurlijk. Het was tegen negenen al behoorlijk donker in het bos en zonder lampen op de fiets kwamen we eigenlijk net op tijd weer op de camping. Het bleek hier wel geregend te hebben, want alles was nat. Zaten wij net op de juiste tijd op de juiste plek.