Vertrek naar Bad Kissingen

Om 4.30 uur vanmorgen gingen onze wekkers. Eindelijk was het zover, we gingen op weg naar Bayern. Het miezerde een klein beetje in Winschoten, maar direct over de grens was het al weer droog. Rond 7.15 uur hadden we onze eerste stop, even tanken en een plasje doen. We kregen een kaart van de kinderen en mijn ouders, want het is vandaag onze trouwdag! De tijd vliegt, al weer 17 jaar getrouwd, al wilden de kids de tijd nog sneller om hebben. Op hun kaartje stond per ongeluk 18 jaar, maar dat mag de pret niet drukken. Tanacha, Brandon, pap en mam: bedankt voor jullie wensen.

Het was erg rustig op de weg, met af en toe een buitje, dus rond 12 uur waren we in Bad Kissingen. We hebben ons geïnstalleerd en ook Tanacha’s tent stond er al snel. Terwijl Reint de TV aansloot en Brandon rondcrosste op Reint’s mountainbike, gingen Tanacha en ik het park in met onze fototoestellen. Er waren eenden met kuikens, een zwaan met jong en waterhoentjes met kleintjes in het park te zien. Ook stond er een vrouw in een scootmobiel, te drogen in de zon, volgens ons. Terug op de camping hebben we eerst allemaal maar eens een korte broek en hemdje opgezocht, want de temperatuur liep toch aardig op. In het zonnetje hebben we even heerlijk koffie gedronken en wat gerelaxt. Dit is echt vakantie!

Aan het eind van de middag zijn we even naar de Aldi gereden, want morgen wordt er gebarbecued. Voor vanavond hadden we een etentje in gedachten bij de Klaushof. Een heerlijk restaurant tegenover het wildpark, dus uitzicht op herten, ganzen en ossen. Jammer dat de toko binnen helemaal vol zat, dus dan maar buiten zitten in onze korte broekjes. Met een warme choco en daarna een heerlijk warm maaltje was het net te doen (de kindertjes zagen blauw, mijn vachtje wapperde in de wind en Reint klappertandde z’n gebit er bijna uit). Dus in de auto eerst de kachel maar eens flink opgestookt.

Terug op de camping besloten Reint en ik nog een klein wandelingetje te maken, de kinderen bleven bij de caravan. Vanaf de brug (langs de camping) kon ik mooi wat overzichtsfoto’s van de camping maken.

Er wordt hier d.m.v. een briefje op de wc’s melding gemaakt van rondwandelende wasberen, dus of we niet teveel afval willen laten slingeren. De kans op een ontmoeting met een echte wilde wasbeer ligt natuurlijk wel in mijn straatje, dus we zullen vanaf nu ons afval in de plee dumpen (hahaha, niet echt hoor). Toch maar eens aan Joachim (de campingbaas) vragen of ze hier echt vaak of maar af en toe zitten. Dat wordt vast een nachtje posten op de wc voor mij.

Inmiddels is het bijna negen uur en gaat het zonnetje nu echt onder. Van Tanacha’s vriendje hebben we begrepen dat ze nu ongeveer zullen aankomen aan het Gardameer, ze hebben geen voorspoedige reis gehad (noodweer, files voor de grens, enz.). We hopen dat het onze “gasten” die nog gaan komen beter zal vergaan. Aanstaande donderdag verwachten we Monique (Mootje voor vrienden en bekenden), die 3 nachtjes blijft om met ons het Rackoczy-feest mee te maken en zaterdag (hopelijk vrijdag zelfs nog) zullen Albert, Jolande en Sanne de rest van de vakantie met ons doorbrengen. De kinderen kunnen er bijna niet op wachten, maar ja … er zijn nog mensen die op dit moment nog moeten werken.

Tot morgen!!!

P.S. Er komt net een kudde eendjes de tent binnengewandeld, die vinden eindelijk de borrelnootjes die vanmiddag zijn gevallen. Het wordt hier nog druk.