Expeditie naar Botenlauben

Misschien denken de vaste lezers van dit vakantieverslag dat wij alleen maar mooi weer hebben, maar niets is minder waar. Vannacht sliep Sanne weer een nachtje bij Tanacha in de tent en rond vijf uur trok hier een flinke onweersbui over. We werden allemaal wakker van keihard getik op het dak (leken wel hagels) en toen hoorden we wat gedonder. Op dat moment riep Brandon dat ‘ie bang was en omdat Reint er uit ging, kwam Brandon even bij mij liggen. We hadden natuurlijk wel 2 meisjes in een tentje liggen en Reint controleerde de boel even. Ik ben er toen ook maar uit gegaan en bij Albert en Jolande brandde ook al het licht in de caravan. Inmiddels hoosde het zo ongeveer en trok het onweer loodrecht over ons heen, met behoorlijke dreunen. Reint had de voortentdeur een eindje opengedaan en toen het iets minder donderde heb ik even naar Tanacha geroepen of alles OK was. Dat was het gelukkig en ze wilden er niet uit, dus ben ik gauw even met Brandon’s pluutje naar de overkant gelopen en heb Albert en Jo op de hoogte gesteld. Ondanks dat er nauwelijks wind was dreef de bui heel gauw over en zijn we maar weer naar bed gegaan.

Vanmorgen wilden we wat langer blijven liggen, niks leuk om met donker bewolkt weer naar buiten te gaan, maar … de zon scheen en we hebben weer buiten ontbeten. Om half twaalf was het al weer 28 graden in de zon. Omdat we al veel langer naar burcht Botenlauben wilden lopen, besloten we na het doen van de (af)was om er nu maar eens heen te gaan. Het is maar 1,55 km. lopen vanaf de camping. We moesten een klein stukje door het park, de grote rondweg oversteken en daarna de beboste heuvels op. We hadden al gauw het zweet op de ruggen staan, want het ging steil omhoog. We volgden keurig de bordjes “ruïne”, maar hadden bijna boven toch het idee niet helemaal op de goede plek te zijn belandt. Ik zei voor de grap dat het wel eens een uitzichtpunt kon zijn, met uitzicht op de ruïne en dat was het ook. Al is dat uitzicht er tig jaar geleden misschien ooit geweest, nu herinnerde alleen een bord hier nog aan. Dus vol goede moed togen we weer naar beneden, maar halverwege kwam er een behoorlijk donkere wolk opzetten aan de andere kant van de stad. Met onze zieltjes onder de arm zijn we dus maar weer teruggegaan naar de camping, maar de bui dreef (ver weg van ons) gelukkig over.

Tanacha, Jolande en ik zijn even later dus maar gaan vogelen bij het beekje achter de camping, op zoek naar de waterspreeuw. Helaas zagen we weer geen vogels, maar wel enorme vissen in het riviertje. Ze zaten steeds vlakbij de wal (in de schaduw) dus ik dacht eerst dat het walvissen waren, maar volgens Albert en Jolande waren het karpers. Het waren echt enorme knoerten.

Tegen zevenen zijn we naar de pizzeria gelopen, die deze keer gelukkig wel open was. We hebben heerlijk buiten in de biergarten gezeten. De pizza’s, pasta en schnitzels waren echt heerlijk, maar ook de tiramisu en vanille-ijsjes waren schoon op. Bij de caravan hebben we koffie gedronken, wat we net op hebben (het is bijna elf uur) en we schakelen nu over op bier en wijn. Het belangrijkste van deze laatste mededeling is wel dat REINT op dit moment achter een half liter bier zit!!!!!!!

(We wachten met spanning de reacties hierop af – van iedereen graag!!! Ook andere reacties en nieuwtjes horen we graag, we hebben nl. wel een TV en schotel bij ons, deze zijn alleen nog niet aan geweest – we hebben het te druk).