Dag 8 – Afscheid van de Kalkjes en Brandon op de k

Dit was de laatste ochtend dat we met ons elven hebben ontbeten en koffie gedronken. Tegen 11 uur vertrok de familie Kalk en maar een paar minuten na hun vertrek kregen we al een SMS dat Gertie tranen met tuiten huilde. Ze wilde hier graag nog langer bij ons blijven. Op zich een goed teken natuurlijk, ze had zich hier prima vermaakt met Brandon en Sanne.
Vanmiddag is Jolande met Sanne en Brandon gaan zwemmen in de Saale, terwijl ik een kip haakte en Reint de voortent ontmantelde, want morgen gaan we naar Salzburg. De weersvooruitzichten voor de komende week lijken helemaal prima, ongeveer net als hier – rond de 30 graden dus. We hebben al min of meer afgesproken met Joachim dat we hier over ruim een week weer terugkomen. Aan het eind van de middag moest Reint zijn laatste cache hier nog pakken. Omdat hij de hulp van Albert en Brandon nodig was, kon het niet eerder, terwijl we de cache al een week hadden zien hangen. Deze moeilijke cache zat namelijk onder een brug verstopt en onder de brug loopt de rivier. Vanuit een kano zou het waarschijnlijk niet lukken, dus zat er maar één ding op: dat ze Brandon elk aan een been vasthielden en op de kop over de reling lieten zakken totdat hij bij de cache kon. Brandon vond dit helemaal geweldig en het lukte dan ook binnen een paar seconden. De mensen in het park vonden waarschijnlijk wel dat we iets “raars” deden, maar één toeschouwer had ons door en vroeg later of we de cache te pakken hadden gekregen en hoe precies (hij had het dus niet helemaal goed gezien). Hij en zijn vriendin maakten een tour door Duitsland om in alle hoofdsteden van de Bundesländer caches te zoeken en om zo uiteindelijk een “bonuscache” in München te kunnen doen. Na deze vangst zijn we in de stad gaan eten. De mannen hebben daarna boodschappen voor morgen gedaan en dus zijn we er inmiddels klaar voor. We gaan morgen weg nadat we ontbeten hebben en hopen een paar uur (en 500 km.) later veilig en wel in Köppl – vlakbij Salzburg – aan te komen.