Dag 1: Vertrek naar Romo in Denemarken

Vanmorgen zijn we om 9 uur vertrokken, voor een week, naar het schiereiland Romo in Denemarken. Zes jaar geleden zijn we hier ook geweest en toen we het afgelopen jaar terugkwamen uit Zweden, begon het ergens te kriebelen om nog eens naar Romo te gaan. We kwamen via Dansk Feriehuus weer uit bij hetzelfde huisje als toen en daar waren we blij mee. We reden met twee auto’s heen, want Arnoud wil graag in zijn eigen auto over het enorme strand van Romo rijden…en terecht, want waar anders mag dat nog? Arnoud besloot op het laatste moment toch zijn winterjas mee te nemen en moest dus nog even langs huis. Wij reden alvast naar Nieuweschans om daar nog even de tank vol te gooien. Op de grens troffen we elkaar weer en onderweg hebben we verschillende weertypes gehad: zon, regen, hagel en de hele tijd een fikse wind. Ook was het van Nieuweschans tot aan Hamburg erg druk op de weg. We hebben zelfs twee keer een poosje in de file gestaan. Om één uur wilden we een hapje eten in Itzehoe. We troffen een soort vrijgezellen-gezelschap, één van de mannen was tenminste verkleedt als eenhoorn, en vroegen waar we wat konden eten. De eenhoorn vertelde dat zij alleen bier in de aanbieding hadden, maar helaas … we moesten nog een stukje rijden, anders was het misschien wel lekker geweest. We kwamen uiteindelijk terecht bij de Burger King. Om half vier reden we Denemarken binnen en drie kwartier later hadden we de sleutel gehaald in Havneby, bij de VVV en stapten we binnen in ons huis-voor-een-week. De bloedrode buitenkant met het rieten dak geeft ons een heerlijk Deens vakantiegevoel. Het uitzicht over de Waddenzee is natuurlijk ook geweldig. Vanaf het moment dat we aankwamen, heeft de zon geschenen. Er zijn mooie wolkenluchten en het waait hard, maar dat mag de pret niet drukken. Terwijl wij met ons vieren de bedden opmaakten, koffie zetten en de boel uitpakten, heeft Reint Deens geld op de kop getikt en een flinke bos hout voor de deur gezet…om de allesbrander aan te maken natuurlijk, want daar verheugt ons pyromaantje zich al maanden op. We maakten een korte wandeling over het strandje voor ons huis, waar het water opkwam en veel vogels te zien waren. Zalig dat uitwaaien op een eiland. Tot mijn verbazing wilden ze niet uit eten, dus werden er pizza’s en hamburgers in de supermarkt gekocht om zelf te bakken. Na het eten was het al bijna acht uur en zijn we nog snel even naar het grote strand bij Lakolk gereden.Dit strand is megabreed en je mag er met de auto rijden, wat altijd veel mensen trekt. Nu was het redelijk rustig en erg spectaculair. Omdat het zo hard waait, kwam het bovenste droge laagje zand los. Als je stil stond met de auto, was het een zee van waaiende zandkorrels om je heen en leek het nog alsof je behoorlijk hard reed. Heel gek om mee te maken. We maakten gauw wat foto’s, zochten wat schelpen en liepen even naar de vloedlijn, maar daarna…gauw weer in de auto. Wat een wind en toch ook al behoorlijk koud. Gauw terug naar huis, waar Arnoud en Tanacha in het bubbelbad gingen, Brandon zat te gamen voor de verandering, Reint met z’n telefoon zat te spelen en ik dit verslag weer mocht maken. Heerlijk vakantie!