Dag 9: Vertrek naar Tiveden met zon en regen.

Na een frisse nacht (zo’n 10°C) stonden we op met zon en veel wind. We aten ons ontbijt en braken de voortent af. Om half elf waren we klaar voor vertrek en was het 20°C. De volgende camping was ca. 150 km. verderop naar het noorden en de hele tijd bleef de wind flink waaien. We passeerden wat grote meren en in de buurt van Nationaal Park Tiveden kwamen er donkere wolken opzetten. We kregen nog een staartje mee, maar bij aankomst op Camping Tiveden scheen de zon weer. We hebben een prachtige plek vlak naast het meer, voor in het bos. Vanaf onze plek kunnen we dus het meer zien door de bomen. Er zaten vanmiddag flink wat vogeltjes in de bomen, zoals goudhaantjes en roodborstjes. Ze komen soms redelijk dichtbij en ik heb al kaas gestrooid om ze te lokken. Helaas konden we in het campingrestaurant niet meer eten (zat volgeboekt en de vriezer is kapot, zodat ze beperkt kunnen serveren). Het restaurant dat ze ons aanbevolen had, bleek op maandag gesloten, zodat we geen keus hadden: we moesten naar het plaatselijke eet-café in Sannerud (leuke plaatsnaam toch, Sanne?). We gingen met lichte tegenzin, want het aanbevolen restaurant zou eland-stoofpot serveren en daar verheugden we ons op. Dit café had natuurlijk een beperkt menu. Het interieur verraste ons als eerste en we konden alle drie maar één persoon bedenken die dit – net als wij – ook zeer zou waarderen en dat is Mootje. Er zat prachtig bloemetjesbehang op de muren en we zaten op houten stoelen met mooie versierselen. Er was een deel ingericht met het werk van een kunstenaar en verder lagen er beschilderde zwerfkeien, met de meest mooie afbeeldingen. Bij de kolenkachel lag een mooie ovale steen, die beschilderd was als zijnde een opgerolde kat. Brandon koos veilig voor een broodje hamburger en wij gingen voor de pulled pork (soort draadjesvlees), ook op een broodje met patat en wat sla. En lekker dat het was! De andere gasten maakten de eigenaar een compliment, wat wij ook maar hebben gedaan. Het was een erg rustige man, maar volgens mij was hij verrast door de opmerkingen. Tegenover het café stond een huisje van de Tourist-information. Een typisch Zweeds rood huisje, met een vlaggetje er aan en een picknickbankje er voor. Er bleek niet iemand in te zitten of zo, maar er waren folders genoeg. Ook lag er een cache goed verstopt, maar Reint vond hem. Toen we terug waren bij de caravan hebben we eerst een warme choco gedronken, want we hadden het koud door de wind. We zijn natuurlijk gewoon verwend geraakt met al die hoge temperaturen! Vanuit de voortent zag Reint op den duur dat de zon bijna onder ging boven het meer, dus wij er naar toe met de camera’s. Om 21.10 uur ging ‘ie dan eindelijk onder en zakte de temperatuur tot 16°C. Brrrr … dat is echt koud, dus nog maar een choco en toen zijn we ook maar in de caravan gaan zitten. We zullen eens bedenken, wat we morgen gaan doen.