Dag 11: Wandelen en fietsen rond Tived

We hebben even rondgekeken op het internet hoe het weer wordt de komende tijd. Het lijkt overal zo rond de 19 of 20 graden te zitten, met kans op regen. We hebben ons reisschema daarom niet drastisch aangepast, maar wel een klein beetje. Maar daar later meer over. De zon scheen heerlijk vanochtend en daarom zijn Reint en ik voor het middageten nog een wandelroute – uitgezet door de campingeigenaars – gaan lopen van zo’n 3 km. Eerst liepen we door een bosrand langs het meer (echt verwonderlijk dat er niks op het meer zwemt of er boven vliegt), later liepen we dieper het bos in. Overal hoorde je kleine zangvogels en af en toe een specht. De kleine paadjes, vol boomwortels voerden ons natuurlijk tussen de bomen door, maar er staan hier ook overal plukjes hei volop in bloei en de geur … daar krijg je geen genoeg van. Als stadsmens ben je geneigd te denken dat het naar wc-verfrisser (dennengeur) ruikt, maar het is natuurlijk andersom. Tijdens het lopen konden de vesten gelukkig uit, heerlijk warm. Na een broodje tussen de middag, wilden we een geocache-rondje gaan fietsen, maar dat bleek niet eenvoudig (zie foto). Waar oh waar was toch het pad? Af en toe zagen we het ieniemienie-paadje ergens kronkelen, maar soms ook op meerdere plekken tegelijk. Het fietsen werd dan ook veelvuldig achterwege gelaten, we moesten gewoon wel lopen tussen de bosbesstruiken die tot aan je kuiten reikten. Soms bleef er een boom (lees: dikke tak) in ons wiel of tussen de remmen zitten en tot overmaat van ramp waren de eerste 3 caches ook nog niet te vinden. We besloten door het bos af te snijden naar de grote weg en dan maar in Sannerud nog wat caches te zoeken. Ook de tips in het Zweeds vallen niet altijd mee, pikehead bijvoorbeeld. Ik zag bij een garage een gevaarlijk uitziend ding hangen en gaf het de naam boorkop (kop voor “head”), maar volgens Reint was het een motorblok. Even later vond Reint de cache toch, in … een vissenkop, die op de schuur hing. We willen nieuwe cachers (tante Ria en oom Albert bijvoorbeeld) niet afschrikken, maar ook dit kom je dus tegen. Aan het eind van de middag heeft Reint de voortent afgebroken, terwijl ik onafgebroken een muis zat te bespieden. Ik gooi al 3 dagen kleine blokjes kaas naast de caravan en elke dag zijn ze weg. Ik had ook al een vinkje betrapt, die er van zat te peuzelen, maar vanmiddag dus een watervlugge muis. Terwijl wij de camera’s er constant op hadden staan, liet hij zich af en toe zien. Voor vanavond hadden we voor het eten gereserveerd op de camping, want ze serveren eland-stoofpot. We verheugden ons er al echt op. We kregen een bord vol patat, een beetje sla en een heel klein stenen pannetje met stoofpot. Het was lekker, maar er zat erg veel wortel in waardoor dit een beetje overheerste met een zoete smaak. Eerlijk gezegd was het eten van gisteren stukken beter en ook nog goedkoper, maar nu hebben we het elandvlees in elk geval wel gehad.
De volgende camping, waar we morgen heen zouden gaan, lag nog een stukje noordelijker dan Tived. Gezien het weer, hebben we besloten niet verder omhoog te rijden. De kans op regen wordt daar steeds groter en we willen het graag droog houden. Het is nergens veel warmer dan hier, eigenlijk is het overal hetzelfde, dus gaan we nu meer naar links op de kaart. Dat is richting de westkust en Noorwegen. We hebben de camping (niet van het rondje Zweden) al gemaild en we kunnen een rustige plek op hun camping krijgen voor de komende dagen. Daarna zullen we alleen nog maar naar het zuiden rijden totdat we op de hoogte van Malmö/Kopenhagen zitten.