Dag 14: Op de schroothoop in Bastnäs

Vanmorgen hebben we wat rondgelummeld (afwassen, internetten, enz.) en het was zwaar bewolkt. Behalve onze schreeuwende buren (volgens ons zijn ze allemaal slechthorend) was het erg rustig. Af en toe hoorden we wat parelduikers. Tussen de middag hebben we Zweedse balletjes met brood gegeten en tegen 13.45 uur zijn we in de auto gestapt op weg naar een … autokerkhof. Dat klinkt misschien wat vreemd en dat is het ook. In het gehuchtje Bastnäs woonden vroeger een aantal broers, die een autosloperij hadden. Inmiddels zijn ze allang overleden, maar de restanten van hun huis en de honderden autolijken liggen nog steeds in het bos. Op de site van de camping stond dit als uitje beschreven. Erg raar, leek ons en we verwachtten er dan ook niemand. We moesten zo’n 25 km. over gravelbospaden rijden en soms opeens dook er tussen de bomen een gehuchtje op, met de meest mooie huizen in rood, grijs, geel en wit. Een soort kleine Pippi-huizen. Zo reden we kilometers tussen de dichte bomen en dan opeens weer langs een meer en kleine weilanden. Intussen brak de zon door en was het heerlijk warm. Toen we dachten dat we er ongeveer waren, zagen we opeens een roestige vrachtwagen naast het pad tussen de bomen staan en verderop nog één en daarna een paar auto’s. Op een open plek in het bos stonden nog veel meer auto’s van bezoekers en er liepen tientallen mensen rond. Er was één weiland vol met auto’s van lang, lang geleden. Er zaten geen of halve ramen in de wrakken, nergens zaten spiegels of logo’s meer op en soms groeiden er bomen door een geraamte heen. Om het oude huis (dat vol met onderdelen lag) slingerden allemaal paden, die aan beide kanten bezaaid lagen met wrakken. Soms waren ze zelfs 3 hoog opgestapeld. Erg bizar, maar zeker een fotogenieke plek. Er zijn zelfs boeken over verschenen. In de restanten van hun huis vonden we ook nog een cache. Na een uur hadden we het wel gezien en vertrokken we naar de kerk in Fagelvik, waar nog een cache lag en ook nog één vlakbij een viskwekerij in een soort loopgraven. Leuke plekjes, die we anders niet gezien hadden. Als laatste deden we nog wat boodschappen in Töcksfors voor de BBQ van vanavond. Toen we de supermarkt uit kwamen hoosde het nog net niet … gelukkig hadden mijn beide mannen wifi en dus contact met onze allerliefste dochter in Nederland. Ik rookte een sigaretje buiten. Onderweg naar de camping werd het gelukkig weer droog en scheen de zon weer, zodat we heerlijk konden barbecueën. Voor het eerst vlogen er heel erg hoog boven ons een stel roofvogels. Ik kan ze nog niet met zekerheid determineren, maar het lijken wel steenarenden. Na het eten heb ik nog eens afgewassen en Reint heeft de voortent er voor de zoveelste keer voor weggehaald.
Iedereen bedankt voor de leuke reacties op onze verslagen en Tanacha: nog een weekje dan zijn we er weer. Wat zullen we elkaar veel te vertellen hebben en natuurlijk moeten we je nieuwe huisdier begroeten en je verjaardag vieren. Geniet nog maar even van de verwennerij van opa en oma en de visites die je had en hebt (groeten aan Roy en Marjet en Arnoud natuurlijk).