Wandelen op de Altenberg en weer BBQ-en

Het was vanmorgen een latertje voor ons allemaal, pas rond tien uur scharrelden we hier als kipjes in het rond. Sanne had Tanacha beloofd haar om 9 uur wakker te maken, maar dat is dus niet gebeurd. De man van de keffertjes was weer helemaal happy, want ze waren beide terug. Ze blaffen vandaag niet, waarschijnlijk zijn ze zwaar onder de indruk van hun ontsnapping. Wel zo rustig gelukkig. De man begon gisteren tegen mij over de haasjes. Volgens hem gingen ze dood, ze waren veel te mager. Terwijl ik net tegen Jolande had gezegd dat ze al heel wat gegroeid waren in een week. De man wou dat ik ze mee naar huis nam en met de fles grootbracht. Ja doei, zie je ons al? Gelukkig zagen Albert en Jolande mama-haas gisteravond in de buurt van haar jonkies rondspringen. Dat dood-gaan zal dus wel meevallen.

Hoewel het ’s ochtends heel vroeg zachtjes regende, is het de hele dag weer zalig warm geweest en werden onze knie- en driekwartbroekjes al gauw voor een korte broek verruild. We vonden het dus weer tijd voor een BBQ-feestje. Jolande, de kids en ik zijn dus maar weer richting supermarkt gereden om vlees en toetjes in te slaan en onze berg lege flessen in te leveren. Halverwege de middag zijn we naar de Altenberg gelopen, aan de overkant van de weg. In het bos zochten de kinderen mooie stokken om later speren van te maken (jaja … ze zijn levensgevaarlijk) en genoten wij van de mooie uitzichten tussen de bomen door. Eerst zijn we naar het Sissi-denkmal gelopen (Mo we hebben aan je gedacht) en daarna naar het uitzichtpunt, vanwaar je over heel Bad Kissingen kunt kijken. Er vlak achter zit een leuk rood met wit koepeltje waar we jaren geleden al eens een gezinsfoto hebben gemaakt. Nu kon Jolande dit nog eens voor ons doen en andersom ik voor hun. Daarna kwamen we langs het Kissingen’s Walhalla, wat prachtig klinkt, maar eigenlijk niet heel mooi is. Het is een betonnen wit schuurtje met pilaren er voor, waarschijnlijk erg oud maar verder niet indrukwekkend. Via een ander paadje zijn we toen langzaam weer naar beneden gelopen. In het park was wat schooljeugd lekker aan het plonzen in de Saale, ze sprongen massaal van het bruggetje af. Op de camping zat opa Pere-neus weer lekker in de schaduw te genieten van het weer. Deze man (met een neus als een rijpe peer) ligt meestal ’s middags op een stretcher in de schaduw met z’n lange broek en sokken aan onder een fleece-dekentje te slapen naast z’n vrouw (ook bij 40 graden!).

Vanavond hebben we weer lekker gebarbecued in het zonnetje, met een notenwijntje van Mo erbij of een ander drankje. Zalig toch? Spiesjes, hamburgers en speklapjes er op en de eendjes lagen er naast te sudderen. Niet dat wij dit perse wilden, ze deden het uit vrije wil. Af en toe een borrelnoot doet wonderen, ze lopen bijna over de BBQ heen. Ze weten het al precies, de korstjes en kruimels van het brood liggen om het hoekje van de voortent, dus ’s morgens waggelen ze met z’n allen naar binnen en eten op wat ze vinden (al is het verboden om ze te voeren).

Nog even gebadmintond met Brandon en rond 20 uur ben ik nog even naar het weiland naast de camping gelopen, die helemaal vol zat met kramsvogels, er zaten honderden. Reint had inmiddels al een rondje gemountainbiked en zo waren onze calorieën zo weer verdwenen. Het is nu half elf en Tanacha en Sanne zijn net in de tent gegaan. Tanacha heeft na Mo dus alweer een logé en … wie weet komt er volgend weekend al weer visite aan. Arnoud heeft vanavond al een aantal keren gebeld. Hij en zijn familie moeten sowieso vanuit Italië overnachten halverwege Duitsland en aangezien wij eerst van plan waren om één dezer dagen naar de Harz te gaan, wilde hij onze plannen weten. Het weer is op dit moment niet zo best en vooral niet zo warm (18 graden) in de Harz, dus hebben we collectief besloten om hier nog te blijven tot en met het volgend weekend. We willen nog naar het wildpark en nog even naar ruïne Botenlaube en zo zijn er nog een paar dingen.

Er volgen dus nog meer verhalen!!!