Dag 1 – Onze reis van Winschoten naar Londen

Het was een beetje vroeg opstaan, om 4.55 uur ging de wekker, maar dan heb je ook wat aan de dag. In Nederland reden nog nauwelijks auto’s, zodat we om 8.00 uur precies over de Belgische grens reden. Het weer was tot nu toe goed, maar langzamerhand begon het wat te spetteren. Tanacha zat heerlijk met chocopinda’s te ontbijten, toen ze dacht dat er één wegrolde. Ik waarschuwde Brandon dat hij onder zijn … eh … kont moest kijken, maar gelukkig lag daar niks. Totdat Tanacha voorover boog en ik de enorme bruine vlek voor haar eigen kont zag! Had ze er dus zelf ingezeten, hahaha.
Voor half elf waren we al in Calais, waar het al wat mistig was, en een uur later konden we al met de boot mee. Toch mooi een boot eerder dan gepland! Tanas had gelukkig haar lange winterjas aan, zodat onze mede-bootreizigers niet getrakteerd werden op haar bruine vlek op een rare plek. Onderweg hebben we maar heel even buiten gekeken, want het was nat en werd steeds mistiger. De prachtige krijtrotsen hebben we dan ook niet eerder gezien dan dat we er letterlijk naast lagen met de boot, erg jammer. Ook voor Arnoud, want dit is zijn eerste keer in Engeland. In de mist zijn we de krijtrotsen opgereden, want onze eerste geocache moest hier gevonden worden en dat lukte. Onderweg werd het hemelsmooi weer en hebben we onze “huisbaas”, Tom, gebeld dat we er wat eerder waren en dat was geen probleem. Om 14.15 uur ontving hij ons, met zijn superschattige 1,5-jarige zoontje. Toen ik hard “oh, how cute” riep, schrok Tanacha zich een hoedje en verwachtte een (afgrijselijke) hond te zien, maar toen zag ze de twee kleine blote voetjes van Benjamin gelukkig. Tja…ons ene kind is er één met een gebruiksaanwijzing. Het andere kind heeft er geen nodig, die hoor of zie je nauwelijks en ons “leenkind-voor-een-week” Arnoud is ook niet de moeilijkste. We hebben gauw de auto uitgepakt en ons huis vol gegooid en daarna hebben we wat boodschappen gedaan. Na wat eten zijn we nog maar even een ommetje gaan doen, om van het weer te genieten en nog wat caches te zoeken. We zagen onze eerste Engelse eekhoorn al, maar ook de eerste snelle bolides hebben we in ons eigen buurtje gespot: een aantal Porsches, maar ook al een Ferrari die net gewassen werd. Nu zitten we zalig op de megabank met ons vieren en Brandon heeft een bank voor zichzelf, al past hij nog zat bij ons op. We zitten op de onderste verdieping van een gewoon rijtjeshuis in een echte Engelse straat en we hebben dus bovenburen, maar de tuin is lekker van ons. Ik heb er al wat vogels gezien en samen met Arnoud ben ik aan het vliegtuigspotten gegaan. Hij filmt ze en ik fotografeer natuurlijk en elke keer zijn we weer blij met een nieuwe maatschappij. We zijn in deze korte tijd nog niet zover dat we naar toestel-types kijken, maar eerst naar de verschillende “merken”. Ze komen hier echt vlak over, maar het lawaai valt wel mee.
Morgen gaan we eens kijken hoe Londen de geboorte van hun 1-dag-oude prinsesje viert of dat je er niets van merkt. Wat we precies gaan doen laten we van het weer afhangen.