Dag 2: Ochtendwandeling en vast op het strand

Gisteravond laat kregen we nog onverwacht bezoek. De vakantieburen, waar Reint via Instagram al contact mee had gelegd, kwamen een babybedje lenen. Ze komen uit Leek, hebben vijf kinderen en dachten dat in hun huisje wel een bedje aanwezig was, maar niet dus. Gelukkig stond er hier wel één en op deze manier is het internet toch ook erg handig!
Vanochtend waren Reint en ik als eerste in de kamer en daarna kwamen de kinderen één voor één uit bed. Na het ontbijt zijn we met Arnoud en Tanacha een wandeling gaan maken om twee geocaches te zoeken. Eerst gingen we naar de brandweerkazerne, hier niet ver vandaan. Het is een leuk gebouwtje en de cache was snel gevonden. Daarna gingen we via het fietspad, door het bos, naar de tweede cache en ook die hadden we snel te pakken. Er viel een ieniemienie hagelbuitje, maar de rest van de tijd was het heerlijk zonnig met wolken die op watten leken. Tegen twaalven zijn we met onze dochter naar de Coop gereden om wat eten te halen en drinken in te slaan. We hebben brood met worstjes gegeten en Tanacha had een bakje lasagne. Na het eten hebben Reint en ik een ommetje gemaakt, over het strand voor ons huis en langs de bosrand weer terug. Het was vloed en daarom waren er geen vogels te zien. ’s Middags zijn we naar Lakolk gereden. Daar is een klein winkelcentrum met een vliegershop, wat eettentjes, kledingwinkels en wat souvenirshops. We waren er snel uitgekeken en besloten nog eens met de auto het 700 meter brede strand over te crossen. Bij de vloedlijn parkeerden we om wat foto’s te maken en schelpen te zoeken. Het waaide weer behoorlijk en toen we dus koud werden stapten we weer in de auto om terug naar de weg te gaan, maar helaas … we kozen de verkeerde route terug en toen we op den duur alleen nog met een slakkegang vooruitkwamen en uiteindelijk stil stonden … stonden we ook echt stil. Er was in de Focus, maar ook in de Up van Arnoud geen beweging meer te krijgen!!! We stonden muurvast in het zand. Reint en Arnoud besloten vrijwel direct om hulp te gaan halen bij één van de vele andere auto’s. Niet iedereen zag het zitten om ook in het mulle zand te duiken, om te proberen om ons eruit te halen. Gek he? Op den duur reed er een Jeep voorbij en ze wisten de Duitser over te halen om ons te helpen. Hij had een dik touw bij zich, maar voordat die vast zat aan onze trekhaak, bleek dat de man zelf een lekke band had opgelopen met de Jeep! Hoe bizar. Hij trok ons een paar meter naar achteren en toen stonden we weer op stevig zand. Omdat Arnoud geen trekhaak aan de auto heeft, vond de man dat we de Up zelf maar moesten duwen. Dat hield wel in dat we hem eerst moesten uitgraven, want het stomme ding zat tot de bodem op het zand. Pfff, wat een klus. De dikke Duitser hielp nog wel even duwen en ja hoor … uiteindelijk was ook Arnoud uit de brand … oftewel het zand. Reint gaf de man 20 Euro en hij belde zelf een kameraad voor hulp, want ook zijn reserveband was leeg! We bleken niet de enige sukkels die dit overkwam, er waren meer mensen die hun auto moesten duwen.
We zijn vanavond uit eten gegaan bij Pandekagehus, een soort pannenkoekenrestaurant. Er waren heerlijke hartige pannenkoeken (met spekjes, tomaat, sla enz.), maar ook zoete met bijvoorbeeld Nutella en banaan. Het was zalig en we waren ook lekker vol. In de haven van Havneby hebben we nog een cache gedaan en daarna gingen we terug naar ons huisje. Tanacha en Arnoud wilden in de sauna, ik ging naar het strandje vogels kijken, Reint moest hardlopen (want de training voor Oslo moet natuurlijk doorgaan) en Brandon … die deed nog een spelletje op de Playstation die hij van huis heeft meegenomen. En nu gaan we met ons allen de MotoGP kijken om te zien wat Rossi doet vandaag.