De eerste dag

We hebben de wekker op half vier (ja…’s nachts!!!) gezet en precies om 4.00 uur vertrekken we vanaf de Grintweg op weg naar Hongarije, het Tisza-meer om precies te zijn. Natuurlijk moeten we nog wel een keer overnachten, maar waar… dat ligt aan de omstandigheden op de weg. We hopen in Oostenrijk te belanden. Bij Heiligerlee staat een klein hertje aan de kant van de weg, ons na te kijken. Het begint dus prima. (ik weet dat het een ree is, maar dit in combinatie met het verkleinwoord “tje”…dat klinkt een beetje gek). Rond half acht is het zo’n 16 graden en begint het zachtjes te regenen. Dit is op zich niet erg, maar het houdt zo’n 4 uur lang niet op met regenen. Tegen half twaalf wordt het dan eindelijk droog en direct een stukje warmer, het is 21 graden. We vernemen dus goed dat we op weg zijn naar het zonnige zuiden. We hebben al 3 stops achter de rug om vloeistof te tanken (benzine) of te lozen (jaja..plasjes in dit geval). Halverwege de middag is het kwik al opgelopen tot 27 graden en staat de airco inmiddels al volop aan. Tegen half vijf bereiken we de Oostenrijkse grens. Ons doel hebben we dus al gehaald. Reint heeft op het internet een camping uitgezocht in Gallspach met de romantische naam “Tirolerhof”. Het ligt een paar kilometer vanaf de snelweg, bovenop een heuvel met een prachtig uitzicht dus. De camping ligt bij een boerderij en al gauw horen we wat geschuif, gekletter en geknor vanuit de schuur. Ze hebben hier varkens! We eten een hapje in het dorp, want de camping heeft alleen koude maaltijden in de aanbieding. Tja…die eten we de hele dag al, dus we willen lekker warm Oostenrijks eten…varkens…eh…schnitzels dus. Met een koud pilsje of ander fris! Tegen half tien gaan we tandenpoetsen en lekker onder de wol, het was een lange dag en we willen morgen toch ook weer een beetje op tijd uit de veren.