Naar Stachy in Tsjechië

Dat Reint vroeg wou vertrekken dat was ons al lang duidelijk, maar om half zeven ’s morgens dat wisten we nog niet. Hij ligt wat naast me te woelen en hardop te gapen en ik probeer half slaapdronken op mijn horloge te kijken, maar dan hoor ik het al: ’t is half zeven, wat doen we, gaan we eruit? Tja…dan kan ik wel zeggen van nee, maar wakker zijn we toch al. Dus de kids wakker gemaakt, die direct mompelen dat dit wel heel vroeg is. We werken een broodje naar binnen en ik maak de tas met eten en drinken voor onderweg klaar. Precies om 7.15 uur rijden we van de camping af. Goodbye Vienna zeggen we maar.
We hebben maar een heel klein stukje snelweg even buiten Wenen en moeten dan verder over 80 km. wegen. Er rijdt werkelijk geen kip op de weg. Ja wat wil je ook, het is zondag en de hele wereld slaapt uit, behalve wij. Na 140 kilometer en 2 uur rijden (met een stop), komen we aan bij de Tsjechische grens. Eindelijk weer wat natuur, na zoveel dagen uitlaatgassen inademen! Het eerste wat we zien is een man die in een telefooncel staat te bellen, dit beeld hebben we echt in geen jaren meer gezien. Bijzonder. We rijden door een hele bosrijke omgeven richting Ceske Budejovice, dan richting Vimperk en rond kwart voor twaalf rijden we het erf op van Jan en Hetty, die hier wonen even buiten Stachy. Albert, Jolande en Sanne zijn net even het bos in en wij genieten even van een kop koffie. Als we hen op den duur uit het bos zien komen, gaan we met ons allen heel hard roepen en ze zien ons dan. Sanne komt als een dartel veulen naar ons toe gehobbeld en is helemaal blij dat ze Tanacha en Brandon ziet. ’s Middags zitten we wat met ons allen achter het huis in het zonnetje te genieten en lopen wat rond het huis. Aan het eind van de middag komen er nog 2 gasten (ook uit Groningen), die ontzettend slecht weer hebben gehad onderweg. Ik zie er inmiddels uit als een roodborstje, want onze gewaardeerde zon brandt er behoorlijk op los, heerlijk!
De kinderen vermaken zich prima met darten en bootje varen op de vijver. Ook zitten ze gezellig met hun drieën voor Tanacha’s tent met drinken en chips.
Rond 18.00 uur is het nog steeds 25 graden en gaan we met Albert, Jolande en Sanne uit eten in Vimperk. De kaart die ons wordt voorgelegd in helemaal in het Nederlands, wel zo handig af en toe. We kiezen allemaal iets anders: spaghetti bolognese, een vleesspies, zalm met citroensaus, ossehaas, enzovoort. Na het eten wil (bijna) iedereen nog wel een lekker ijsje of een ijscoupe, maar dan zijn we ook echt bomvol. Het eten was voortreffelijk. Als we na het eten terug rijden naar Stachy, ziet de wereld er opeens aan één kant heel anders uit. Aan de ene kant schijnt de zon aan een wolkenloze hemel en aan de andere kant komen dikke zwarte wolken aandrijven. Oh,oh, als dat maar goed gaat. Gelukkig komen we droog aan en kunnen we nog net de reeën aan de bosrand zien lopen. We zitten nog even lekker buiten naar de vleermuisjes te kijken, maar dan moet ik toch echt bezig met mijn verhaal van vandaag. Ik zit nog maar goed en wel te typen of het begint te regenen en het onweert ook nu nog wat. Volgens Jan kreeg het weer van vandaag een 9, maar voor morgen een 3. We hopen toch dat de buien vanavond of vannacht overdrijven, zodat we morgen wat van de omgeving kunnen zien.