Van alles wat

Na het ontbijt brak direct de zon door, zodat we even lekker buiten hebben gezeten. We besloten eerst het dorp maar eens in te gaan, want daar is een Adidas-winkel waar Tanacha wel kijk op had natuurlijk. De winkel bleek iets groter dan een inloopkast te zijn en de helft was ongeveer van Adidas. Ik moest nog een bikini hebben, maar er was niet veel soeps. Ook de t-shirts en trainingspakken waren niet je-van-het. Dus dan maar weer verder. De kaartjes even op de post gedaan bij het postkantoor. Aangezien we 1 zegel tekort kwamen, moesten we naar binnen. Er stonden wel 25 mensen in een lange rij te wachten. Dat was even schrikken, maar … dit bleek de bank-afdeling te zijn en de Hongaren zullen wel in de rij hebben gestaan voor hun uitkering of loon. Wij waren gelukkig direct aan de beurt. Naast postzegels verkochten ze ook kit-kats, speelgoed, enzovoort. Voor ons toch een rare gewaarwording!
De rest van de winkeltjes was niet veel soeps, op één na dan, want deze had in elk geval 1 leuke bikini. Die heb ik dus maar gepast, het was een XL-etje – maar dat mag ook wel met mijn omvang, hahaha. Raar maar waar, de XL paste mij prima, dus die maar gekocht, zodat ik ook eindelijk in de thermaalbaden op de camping kan. Hiervoor kon dat ook al wel, maar mijn vorig jaar aangeschafte prachtig zilverkleurige bikini is toch een ietsiepietsie (lees: heel erg) doorschijnend als ‘ie nat wordt. Dit vindt Reint natuurlijk geen bezwaar, maar ikzelf wel. Dus toen we terug waren op de camping zijn we met ons allen in het 38 graden-bad gegaan. Zalig, maar op den duur toch wel erg warm. Daarna zijn we naar het iets koelere 35 graden-bad gegaan en hebben er ruim een uur in gedobberd. Advies is ongeveer een half uur, maar ik had natuurlijk wat achterstand. Omdat we zo vreselijk gezond bezig waren, hebben we ter compensatie daarna maar een broodje hamburger gegeten. Heerlijk!
Na een uurtje relaxen in de zon, met een boekje, besloten we op bootjesjacht te gaan. We hadden namelijk in de folders gelezen dat je hier op het Tiszameer bootjes kunt huren met gids, maar nergens stond bij hoeveel dit kostte. We gingen met de auto naar het volgende dorp, Poroszlo, omdat dit in de folders vermeldt stond. We zagen wel een haven en veel boten, maar verder was er niemand aanwezig en (alweer) konden we de Hongaarse borden niet lezen, dus maar weer terug naar Tiszafüred. Daar zagen we eindelijk maar toch borden met een of ander strand er op en ja hoor … hier waren boten te huur en waren ook mensen aanwezig die gelukkig engels spraken. Het was al wat aan de late kant om vandaag nog een boot te huren en volgens de Engelssprekende man is de beste tijd om te gaan varen ‘smorgens tussen 7 en 8 uur. Dus gaan we dat een van de komende dagen maar eens doen.
Terug op de camping zag ik wat op de weg hippen op meerdere plekken, dit waren kikkers of padden. Dus de paddentrek zal hier wel begonnen zijn, het wemelde er van. Over de weggetjes, op lege plekken in het gras, overal zat het vol met kikkers. Er lag zelfs een verse dode op de weg, waarop Tanacha bedacht dat pappa deze wel doodgereden zou hebben. Na wat CSI-speurwerk van haar kant heeft ze hem zelfs schuldig bevonden. De kikkerafdrukken stond op zijn banden, hij is dus gewoon een koelbloedige kikkermoordenaar…brrrrr!
Onder het genot van een frambozenbiertje hebben we eens nagegaan wat er hier voor ons nog te doen is en dat is niet zoveel. We gaan morgen dus maar naar de Poesta-zoo, een soort wildpark met dieren die hier met uitsterven bedreigd zijn. De weersvoorspellingen van de komende dagen liggen tussen 27 en 29 graden, dus dat lijkt prima. Omdat we zo langzamerhand weer eens wat moesten eten, besloten we weer een nieuw restaurant aan te doen, vlakbij de camping. Voor het eerst kwamen we ergens waar alles behoorlijk netjes en schoon was, dus onze verwachting was hoog. De ober sprak niet alleen twee woorden Duits, maar hij sprak het zelfs vloeiend. Het duurde wel een behoorlijk poosje, maar toen kwam ons eten alsnog. Reint had (voor het eerst) een goulash met spätzle (soort pasta), Tanacha een spaghetti bolognese, Brandon had kip in champignonroomsaus en ik had een Jägerschnitzel met zalige patatjes met mayonaise. Dit was het allerbeste wat we tot nu toe hadden gegeten, dus daar moeten we nog maar eens heen. Voor nog geen 32 Euro in totaal (met drinken erbij dus) waren we echt helemaal bomvol.
Het is nu 21.30 uur en volgens de weersvoorspelling zouden er vannacht wat lichte buien kunnen vallen, wat op dit moment al het geval is. Het motregent zachtjes.