Dag 18 – Vanalles een beetje doen

Het is buiten 12,8 graden terwijl ik dit verslag zit te typen, brrr … had ik m’n winterjas maar meegenomen : ). Het was vanmorgen zwaar bewolkt en het waaide hard, zodat we besloten naar een outlet-center en het vliegveld te gaan. Na een omleiding met enorm langdurige files kwamen we eerst langs een Mac, zodat het reisverslag eerst even gepost moest worden. Het outlet-center bleek één of ander klein (en verlaten) hok, zodat we direct doorreden naar de “flughafen”. Het is vrijwel onmogelijk om makkelijk vliegtuigen te spotten vlakbij, dus zijn we naar een uitzichtpunt gereden. Het overzicht op één van de landingsbanen was geweldig, maar de vliegtuigen die al aan de grond staan waren niet te zien. We hebben één Boeing zien landen en zijn toen maar in de buurt gaan cachen. Het zat allemaal niet echt mee. Na een paar caches zijn we terug gegaan naar de camping en hebben even lekker koffie gedronken. Het weer was inmiddels een stuk beter geworden, lekker zonnig en ruim boven de 20 graden. Na de koffie zijn we op de fiets gestapt naar het centrum, zodat we daar een hapje konden eten en Brandon een kadootje kon kopen voor zijn binnenkort jarige zus. Nadat dat was gelukt, zijn we naar het enorme winkelcentrum Höfe am Brühl gegaan. Er zitten volgens ons wel meer dan 100 winkels en restaurants in, een 3 verdiepingen-hoge New Yorker en Müller, een Camp David-winkel, een Lego-shop en heeeeel veel kledingzaken. Ook de Italiaan, waar we de eerste dag aten, zit hier in en daar ploften we aan het eind van de middag dan ook neer. We namen alle drie tagliatelle. Reint en Brandon met zalm en ik met paddestoelen en ham, zalig! Toen we naar buiten keken bleek het te regenen, dus we deden rustig aan. Na nog een rondje door het winkelcentrum, was het weer droog en hebben we buiten nog even rondgelopen. Daarna weer terug op onze fietsjes, waar we al zo’n 200 km. op hebben gefietst in de vakantie. Twee ervan piepten zo hard (de ketting in elk geval), dat Reint ze gisteren moest smeren. Ze ondergaan dan ook vanalles: bergen, regen, hitte, gravel en alle kuilen en hobbels hier in Leipzig. De wegen zijn hier de laatste 14 jaar in elk geval niet beter geworden. Uiteraard hebben we vrijwel iedere dag contact met onze dochter thuis en die vermaakt zich nog prima, maar aanstaand weekend moet ze toch echt het huis weer delen met ons (en bloemkool eten, hmmmm).