Dag 20 en 21 – Rondje Auensee en vertrek naar huis

Gistermorgen besloten we om een rondje om de Auensee te lopen, want je kunt natuurlijk niet op Camping Auensee zitten en er niet zijn geweest. Het meertje ligt recht tegenover de camping en alles was ook daar nog net als vroeger. Het is er erg rustig, al lopen er wel mensen met kinderen, die vooral naar de speeltuin gaan. Er zwommen wat futen en eenden, maar dat was dan ook alles. Tussen de middag is Reint naar Kaufland gefietst om wat lekkers te halen en dat werd een broodje fleischkäse (nooit van gehoord, maar ontzettend lekker) en curryworsten met pommes. ’s Middags zijn we voor de laatste keer naar Leipzig gefietst voor een driehoekig fietstasje voor op mijn racefiets en een bedankje voor opa en oma voor het verzorgen van de hamster en vissen. Volgens Brandon moesten we absoluut nog een ijsje eten, want dat hadden we nog niet gedaan hier. Het ijsje werd uiteindelijk een frozen yoghurt en 2 milkshakes, echt zalig en … de verkoper sprak ons aan in het Nederlands. Hij bleek geboren te zijn in Gouda. Voor het avondeten gingen we nogmaals naar het Gasthof van de dag ervoor, dus weer teruggefietst en toen we honger kregen, gingen we weer op pad. De eigenaresse was blij verrast dat we er al weer waren en vroeg direct hoe onze dag was en of we al in de Zoo waren geweest. Leipzigers zijn erg trots op hun prachtige dierentuin en terecht. Mijn witte wijn en Brandon’s spezi hoefden we niet te bestellen, die had ze nog onthouden. Toch leuk. De avond was, in tegenstelling tot een zalig zonnige niet-winderige dag, behoorlijk koud. Het was 13 graden buiten, dus maar vroeg op bed. Ook omdat we de volgende ochtend (vanochtend dus) wilden vertrekken naar huis. Onze 3 weken zitten er op en ons meisje begint ons te missen.
Om 7.30 uur waren we vanmorgen al wakker, omdat er een stel jongens over de camping liep te schallen. We hebben nog even gelegen, maar als je dan toch weet dat je weggaat, dan sta je ook maar gauw op om de boel op te pakken. Brandon en ik hebben nog gauw even brood en lekkers voor onderweg gekocht bij de Kaufland, terwijl Reint de voortent inpakte. Om half elf hebben we onze kaart afgegeven bij de receptie en gingen we op pad, zonder Tanacha te melden dat we er aan kwamen. Helaas (voor de verrassing) belde ze een half uur later en had natuurlijk direct door dat we in de auto zaten. De reis verliep niet geheel vlekkeloos, want 30 km. buiten Leipzig stonden we al in de eerste file en er volgden er nog een aantal (kleine). Uiteindelijk waren we om even voor zessen thuis, waar een blije dochter ons opwachtte. Het huis was keurig aan de kant, totdat wij gingen uitpakken. Na een bad (wat missen we die toch op vakantie), gaan we nu lekker languit voor de TV.